Czym jest i jak zdiagnozować nadciśnienie tętnicze

Nadciśnienie tętnicze według wytycznych Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego można rozpoznać jeżeli średnie wartości z kilku (co najmniej dwóch pomiarów) przeprowadzonych podczas odrębnych wizyt lekarskich są równe, bądź wyższe  niż 140 dla tętna skurczowego i 90 dla rozkurczowego. Przy czym uwzględnić należy wartości ze wszystkich wykonanych w gabinecie, czy też indywidualnie przez pacjenta pomiarów. W rozpoznaniu należy uwzględnić ewentualne czynniki podwyższające wartości, jak lęk przed pomiarem, dokuczający pacjentowi ból, przyjmowane leki lub stan po spożyciu substancji wpływających na te wartości (np. alkohol).

W przypadku pomiarów wykonywanych samodzielnie przez pacjenta należy szczegółowo stosować się do wytycznych: pomiary prowadzać przez 7 kolejnych dni, przy czym należy każdorazowo wykonać po 2 pomiary w kilkuminutowych odstępach czasu, o stałych porach rano i wieczorem, prawidłowo używając aparatu, po czym pomiar odnotować w dzienniczku.

Wpływ na diagnozę może mieć wiek pacjenta, ewentualnie przebyte choroby, a także styl życia i dieta, w związku z czym kluczowa jest konsultacja lekarza specjalisty w razie wystąpienia objawów wskazujących na nadciśnienie takich jak zawroty głowy, nerwowość, bezsenność, duszności czy kołatanie serca. W niektórych przypadkach nadciśnienie tętnicze przez wiele lat może występować bezobjawowo, toteż zaleca się podjęcie profilaktyki w postaci zmiany stylu życia na możliwie najwcześniejszym etapie. Pamiętajmy zatem o aktywności fizycznej i ogólnie pojętym zdrowym odżywianiu.