Czy u diabetyków może dojść do uszkodzenia naczyń krwionośnych?

U pacjentów z hiperglikemią, cukrzycą lub nawet w sytuacji tylko nieznacznie zwiększonego stężenia glukozy we krwi znacznie łatwiej o upośledzenie właściwego funkcjonowania różnych tkanek i narządów, w tym naczyń krwionośnych, odpowiedzialnych za transport tlenu, hormonów, składników odżywczych czy produktów przemiany materii bezpośrednio do komórek. Problem ten może dotyczyć zarówno dużych naczyń krwionośnych, jak również drobnych, cienkościennych naczyń włosowatych otaczających pojedyncze komórki.

Komórki śródbłonkowe naczyń krwionośnych będące ich wewnętrzną warstwą wykazują dużą aktywność fizjologiczną, wydzielają bowiem substancje rozszerzające naczynia krwionośne regulując tym samym ich napięcie, przepływ krwi, a także ciśnienie tętnicze i procesy krzepnięcia krwi. Ponadto komórki te posiadają działanie niwelujące obrzęki i zmniejszające stan zapalny żył i tętnic.

U osób cierpiących na cukrzycę często obserwuje się uszkodzenie komórek śródbłonka naczyniowego (polegające m. in. na zwiększeniu aktywności wolnych rodników i wnikaniu fragmentów cukru prostego w jego strukturę), co tym samym przyczynia się do znacznego upośledzenia funkcjonowania naczyń krwionośnych. U diabetyków opóźniona jest także regeneracja śródbłonka, co bez wątpienia nie pozostaje bez wpływu na przebieg wszystkich ważnych procesów fizjologicznych.

Powaga tego problemu wskazuje jak ważna jest profilaktyka cukrzycy, a w obliczu jej diagnozy natychmiastowe podjęcie leczenia połączone oczywiście ze zmianą stylu życia.