Dobry i zły cholesterol

Mianem cholesterolu określa się organiczny związek chemiczny spokrewniony z tłuszczami, wchodzący w skład błon komórkowych i osłonek włókien nerwowych. Związek ten ponadto bierze udział w produkcji niektórych hormonów, a także stanowi składnik żółci wspomagającej trawienie tłuszczów. Substancja ta nie jest rozpuszczalna w krwi, w związku z czym w osoczu rozpuszcza się dopiero po połączeniu się z białkami, wskutek czego powstają lipoproteiny o wysokiej i niskiej gęstości (odpowiednio HDL oraz LDL). Nadmiar LDL kolokwialnie określanego jako zły cholesterol często odkłada się na powierzchni błon komórkowych w krwioobiegu zwężając światło naczyń krwionośnych, zwiększając tym  samym ryzyko rozwoju zmian miażdżycowych, zawałów, udarów i niewydolności pracy serca. Lipoproteiny o wysokiej gęstości- HDL nazywane są dobrym cholesterolem ponieważ wiążą wolne cząsteczki zawarte w osoczu jak i te przyległe do ścian naczyń krwionośnych, transportując je do wątroby, gdzie w większość z nich zostaje przetworzona na żółć, a reszta wydalana.

Podstawowym źródłem cholesterolu jest pożywienie zawierające tłuszcze pochodzenia zwierzęcego, a część (frakcja HDL) produkowana jest przez wątrobę, dlatego nie bez znaczenia w profilaktyce zaburzeń krążenia i niewydolności serca pozostaje właściwa dieta oraz podejmowanie aktywności fizycznej, dzięki czemu dostarczane są mniejsze ilości „złego cholesterolu, stymulowana jest produkcja „dobrego” a naczynia krwionośne pozostają zdrowe i elastyczne.